صدام.

اون روز که کنسرت تجربی بود،

خانومی که جلوی در وایساده بود یه برگه ی توضیحات داد به تو،

نشستیم نگاهش کردم و گفتم عه این رنگ شال منه.

دادیش دست من،

بعد سرتو کج کردی سمتم و گفتی بخون برام.

و یاد اون روز تو کتابفروشی افتادم که داشتم یه صفحه از دفتربزرگ رو برات میخوندم و روبروت ایستاده بودم،

بعد وسط جمله سرمو بالا کردم ببینم داری گوش میدی یا نه

نگاهتو که دیدم لبخند پهن زدم به تته پته افتادم و گم کردم کدوم خط بودم :))

یه سری چیزها معجزه ش رو از دست نمیده میدونی؟

مثل هردفعه که کف دستمو قلقلک میدی بعد نگاهم میکنی که مطمئن شی چشمهامو ریز کردم و خودمو جمع :))

که با خنده بهت بگم هنوز کار میکنه :))